geplaatst op 27 november 2022 door Carine Engelen-Fraikin
In de jaren ’30 van de vorige eeuw was ‘zuurstofcosmetica’ ongekend populair.
Later werd vastgesteld dat het resultaat totaal niet voldeed aan de verwachtingen. Geen wonder omdat zuurstofverbindingen agressieve substanties zijn die schade aan de cellen kunnen toebrengen. Het is een van de voornaamste redenen voor voortijdige huidveroudering. Deze producten verdwenen dan ook uit de schappen en nieuwe producten - die vrije zuurstofradicalen onschadelijk moesten maken - kwamen op de markt.
Enkele jaren geleden begon de zuurstofrage echter van voren af aan.
In feite is zuurstof (O2) een van de reactiefste gassen. De natuur heeft de lucht om ons heen niet voor niets gemengd. Slechts 1/5e deel is zuurstof. De rest is koolzuur, stikstof en verschillende reststoffen.
Zuurstof is een echter ook een gas dat essentieel is voor ons bestaan. Zonder zuurstof kan ons lichaam niet functioneren. Een mens kan maar een paar minuten zonder zuurstof. Zuurstof is onontbeerlijk voor elke basisactiviteit in het lichaam zoals het verbranden van voedsel en het 'werk' van spieren en hersenen.
De zuurstof die we inademen, komt via de longen in het bloed en gaat met het bloed naar de plaatsen waar energie nodig is. Onze huid heeft ook absoluut voldoende zuurstof nodig voor de dagelijkse regeneratie en de opname van voedingsstoffen.
» Maar ... de huid heeft geen ademhalingssysteem!
De cellen in de huid halen zuurstof dan ook gewoon uit het bloed.
Perfluorcarbon is een stof waarvan wordt beweerd dat die het weefsel van extra zuurstof kan voorzien. Wat gebeurt er precies onder invloed van zuurstof?
In de cellen van ons lichaam vinden reacties plaats waarbij de energie die in het voedsel is opgeslagen weer vrijkomt. Dit noemen we verbranding. Voor verbranding zijn brandstof (voedingsstoffen) én zuurstof nodig. Eigenlijk is het een afbraakproces waarbij zuurstof oxidatie veroorzaakt; denk maar eens aan ijzer dat gaat roesten of aan een appel. Snijd je een appel door of je bijt erin, dan gaat die celwand stuk en komt er zuurstof bij. De appel wordt bruin en gaat sneller bederven.
Zuurstofverbindingen (zoals perfluorcarbon) beschadigen de cellen. Hierdoor wordt het bindweefsel zwakker, de huid minder elastisch en krijg je rimpels. Vooral de vetten in de celmembranen zijn erg gevoelig voor schade. De celwand wordt broos en gaat lekken, waarna de cel uit elkaar valt en dood gaat. Behalve de vetten vernietigt zuurstof ook de eiwitten in de huid. Hierdoor worden ze door het afweersysteem beschouwd als lichaamsvreemd.
We hoeven de huid geen zuurstof van buitenaf toe te dienen.
Het lichaam regelt dat van binnenuit.